eylüldü..
eylüldü, yaşanabilecek ayların en güzeli
eylüldü, tüm hüzünlerin beslendiği
eylüldü ve aşktı, sonbaharda
eylüldü ve bütün baharlardı yeni açmış çiçeklerde
eylüldü, ve sonsuzdu
sonsuzluğun adıydı,
                                 eylüldü.
   ne değişti?
   eylül geldi.
   o geldi.
   kuşlar uçtu, umut doldu
   saatler karıştı, dünyanın en güzel kokusuna
  çünkü eylüldü,
      kimsesizliğin değil, aidiyetin adıydı
      hiçbir yerin her yer olmasıydı
      evet, eylüldü
    ayrılık değildi ama tutunmaktı,
    insanlara değil, insana
eylüldü, aşkın adı
sonra dolunaydı, olabileceklerin en güzeliydi
eylüldü...
eylüldü ve anlamdı
yarının anlamıydı
             umuduydu
     söylenmemiş bütün şarkılardı
     yazılmamış bütün şiirlerdi, eylüldü
     ruhun diliydi
     hayatın adıydı, eylüldü
                   gidilmemiş yerlerdi,
                   basılmamış topraklardı
                   görülmemiş tüm güzelliklerdi
                   yapılmayanların umuduydu
             ve eylüldü
           aşkın adıydı
         yeni bir alfabenin ilk harfiydi
        sevmenin tanımıydı
       eylüldü
      hüznün diğer adıydı
   ve aşktı...   

günlerden bezelye

temmuzun bezelyesi

haftada 7 gün var ve 7 gün seni düşüneceğim ama en çok bezelye geceleri

senin ona yazdığın şiirleri okuyarak aşık olmuşum sana demiştim

yalan değil, aşksa en derininden

ama o'na mı gerçekten?

çok dramatikleşmişim!

bugün günlerden bezelye

bu şehir ikimizi yan yana gördü

dolunay arkadan bizi takip etti sessizce

şehirlere bombalar yağdı, zaman izafi

darbeyi de gördü bu şehir seni benim yanımda da

çaya bir şeker atıyormuşsun(büyük bardağa 3müş birkaç gün sonra öğrendim)

           bunun şerefine, sana karali

gözlerimizle konuşuruz diyememek içimden sana bir borç

ellerimizle hissederiz belki, başka bezelye geceleri

babama benziyorsun.

sana kelimelerin yettiği en büyük anlamı verdim

babama benziyorsun ve bu seni içimde daha fazla ben yapıyor

diyorum ki: geç değil

hayat var yaşanabilir

aşk da var mı?

sen kalacak mısın peki?

bütün bezelye geceleri biz olalım mı?

birbirimize bezelye gecelerimizi armağan edelim

kafiyeden anlamıyorum

kalbimi biliyorum bi

seni yazmak istedi özgürce

masumiyet dedin, senin gözlerin bendeyken başka şeyi düşünmek en büyük ihanet

peki ya merhamet?

sıcak baksana bana

o yavru kediyi beraber besleyelim

çok korkarım hayvanlardan

ama bezelye geceleri korkmam

seninle bir kedi bile besleyebilirim

yeter ki canım canına değsin

kalbim kalbinde attı çünkü

tüm hücrelerim acıdı

2 kere söyledin ismini

gözlerini de kaçırdın, sessiz birer özürdü belki

ya çocukluğun?

yapalım mı?

tabi ki yapalım...

o hayalini kurduklarını

o hayalini kurduklarımı

dağın arkasına da taşınalım

yalnızlık mı özlemin?

söz, odanda rahatsız etmeyeceğim seni

fakat kalbini ziyaret edebilirim.

tutamadım kendimi, sana seni anlatamadığım tüm bezelye gecelerine borcum olsun

ama dolunay vardı

ay ikiye bölündü mü sence kıskançlıktan ?

haberi olsa mı dersin?

belki

daha çok sen varsın içinde

güzellikler herkesin olsun

zaten iyilikte gözümüz yok

biz, biz olalım yetmez mi?

bence kafi

çirkinliklerim de var içimde dedim

hatta kötüye daha yakın hissediyorum

niye?

belki de vicdan rahatlatıyorum

sahi vicdansız insan olur muymuş?

peki ya merhametsiz?

sen bana bir bak yine gözlerini kaçırmadan

söz en masumunu yaşatacağım insanlığın

gözlerine saklayacağım

bezelye gecesinden, dolunaylı bir bezelye gecesinden ve akşam 9'dan bahsedeceğim sana

izafi olacağız yaşadıklarımızla

belkilerimiz gerçek olacak

en azından birbirimizin hayatlarına dokunacağız

tüm güzel ve çirkin şeylerden bahsedeceğiz

çirkinliklerin endişesini taşıyacağız

belki de tatmin olacak ruhlarımız

ah! ruh dememeliyim

coşkum dinmiyor

saatlerce yazabilirim

dolunaylı bir bezelye gecesi

kalbine dokunabilirim?

yalnız mısın?

                  peki... orda mısın?