ben çok güzel kadınlar tanıdım.
bakmayın güzel dediğime dışı ruhunun aynası olan kadınlar
her güldüklerinde dünyayı aydınlatan kadınlar
yorulmak nedir bilmeyen, fedakarlığı yaşatan kadınlar
öğrendiğini öğreten, her daim kucaklayan, seven, sayan çok güzel kadınlar

ben çok güzel iki kadının ellerinde büyüdüm
birine anne dedim diğeri anne yarısı
anne şefkatiyle sardılar dört bir yanımı
düşecekken kanat açtılar, ama yoluma da çıkmadılar
birinin yetişemediği yerde diğeri koştu
canımdan can oldular

ben sevmeyi çok güzel iki kadından öğrendim
koşulsuz şartsız hesapsız kitapsız sevmeyi
dününü düşünmeden korumayı, kollamayı
her şeyini vermeyi, daima güvenmeyi
çocukluğunu kaybetmeden büyümeyi
keyfince gülmeyi, güldürmeyi
sevdiğini mutlu görünce en mutlu olmayı
çok güzel iki kadından öğrendim

değerli olduğunu bilerek yaşamayı
gücünün kendi ayakların üstünde durmak olduğunu
haksızsan özür dilemeyi
haksızlığa uğrayansan sesini çıkarmayı
yılmamayı, pes etmemeyi, boyun eğmemeyi, hep çalışarak kazanmayı
hak etmediğine el uzatmadan yaşamayı
direnmeyi ve kendine güvenmeyi
kadınlığından asla utanmamayı
çok güzel iki kadından öğrendim

anneliğin nasıl yüce olduğunu
annenin her daim dimdik durduğunu
kadın yaşarsa tüm insanlığın yaşatılacağını
toplumu toplum yapan değerin kadın olduğunu
çok güzel iki kadından öğrendim

gücüm oldular benim
umudum oldular
beni ben yaptılar
örnek oldular, destek oldular
varlıklarıyla güzel yaptılar
ruhu güzel tüm kadınlar gibi
tüm anneler gibi
iyiki varoldular!