biri var. ah her zaman biri vardır zaten.

hayır o farklı ama. kiminki sıradan ki, herkesinki farklıdır.

o beni sevmiyor ama. bak bu oldu, çünkü her zaman sevmemezlik yapmaz.

ölüyorum ben ona. nefes almaya devam ediyorsun ama?

ruhumu bağladım ona. ne yaptın ne yaptın?

ruh diyorum çok önemli... tabii tanrının armağanı bize.

işte o ruh var ya ona üşüyor, ona susuyor. -

inanmıyorsun değil mi bana? yoo, sadece abartıyorsun, herkes aşk acısı çekiyor. bazısı sevilmekten şikayetçi, bazısı fark edilmemekten.

yani herkes mi yaşıyor bu yaşadığımı? herkes farklı şekilde ama aynı sonuçta yaşıyor hissettiklerini, sahi senin ruh ölmemiş miydi yahu? hani hissizleşmiştin?

öyle sanıyordum, zaten ben çoğu şeyi öyle sanıyorum. hissetmeye aşık bir insan nasıl hissizleşebilir ki? bunu kaçırmışım. ilk kez doğru bir şey söyledin, hep kaçtın zaten sen. kalıp savaşmadın ki gerçeklerden, gerçeklerde yaşamaktan hep kaçtın. tutunduğun şeyler de uçup gitti ama kovalamadın.

haklısın, ne diyeyim? bak yine kaçıyorsun

ne istiyorsun benden? ne yapayım yani? bana sorma. o çok sevdiğin film var ya hani ne demiş bezelye? eğer bir yaşam istiyorsan çal onu.

anladım demek istediğini. ne yapayım şimdi çıkayım mı karşısına? durduğun kabahat.

ama ya varsa vaktimiz birbirimize, mesela başkasını sevdiyse o; çok sevdiyse bende duyduysam bunu bir yerden? o zaman durum farklı.

bir de kızıyorsun bana. durum bu işte.baştan anlatmıyorsun ki sen de. çok mu sevmiş.

çok. en acısı da ne biliyor musun? onun ona yazdıklarını okuyarak aşık oldum ben ona. bir anda oldu inan ben de anlamadım, zaten bilsem... sevmeye saygılıyım ben sevmek çok yüce. ama oluverdi işte bilmiyordum. sıkma canını be!  ruhun ona aitse zaten buluşursunuz.

keşke, keşke bilsem. zamanla öğrenirsin, her şey gibi.